Dog's Paw :)

Wysłany: Nie 19:12, 09 Mar 2008

Troszkę teorii:

Sznaucer miniaturowy - jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosowatych, szwajcarskich psów pasterskich i innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów w typie pinczera i sznaucera w podsekcji sznaucery.

Rys historyczny
Sznaucer miniaturowy pochodzi od małych psów o szorstkim owłosieniu, używanych do stróżowania przy gospodarstwach wiejskich południowych Niemiec i Szwajcarii już w XIX wieku. Wtedy jeszcze pies ten określany
był jako szorstkowłosy pinczer karłowaty. Odznaczały się one dużą odwagą, czujnością i skutecznością w tępieniu gryzoni. Początkowo sznaucery miniaturowe i affenpinczery traktowane były jako jedna rasa. Jednak affenpinczer posiada cechy psa karłowatego, a sznaucer miniaturowy nie powinien ich mieć. Na jednej z wystaw kynolog Josef Berta odnalazł pewnego sznaucera miniaturowego i to właśnie on przyczynił się do oddzielenia tych ras.

Szata i umaszczenie

Składa się z miękkiego podszerstka i twardego włosa pokrywowego. Włos pokrywowy powinien być twardy, gęsty, ani kręcony, ani nastroszony. Przy dotyku powinien lekko odstawać, jakby sprężynował. Włos powinien być twardy na całym ciele. Na kufie tworzy typową, twardą brodę, a nad oczami krzaczaste brwi. Wzorzec przewiduje cztery rodzaje umaszczenia sznaucerów miniaturowych: czarne, czarno - srebrne, "pieprz i sól" i białe..

Budowa

Sznaucery miniaturowe mają wszystkie cechy większych sznaucerów i stanowią ich pomniejszenie. Miniatura powinna być pozbawiona defektów ras karłowatych takich jak kulista czaszka, wyłupiaste oczy, cienka kość, krótka, spiczasta kufa. Sznaucer miniaturowy powinien być zwartym, grubokościstym psem, o kwadratowej sylwetce.

* głowa jest długa, mocna, stanowiąca połowę długości grzbietu. Czoło płaskie, guz potyliczny niewidoczny. Kufa jest długa, zakończona w formie ściętego klina. Stop wyraźnie zaznaczony. Kulista czaszka i krótka, spiczasta kufa są wadami.

* oczy są ciemne dla wszystkich umaszczeń, nieduże, owalne, osadzone frontalnie. Wadliwe jest oko duże, okrągłe, a w szczególności wyłupiaste.

* uzębienie powinno być kompletne. Zgryz nożycowy. Zęby powinny być duże, białe i zdrowe. Zęby malutkie, źle wykształcone, noszące ślady przebytych chorób są wadami.

* uszy są wysoko osadzone, załamane w połowie, w kształcie litery V, przylegające wewnętrzną krawędzią do głowy. Dawniej uszy były kopiowane - obecnie jest to zabronione.

Charakter
Sznaucer miniaturowy ma charakter sznaucera średniego z piętnem temperamentu i zachowania małego psa. Mimo swojej wielkości, należy go traktować tak jak jego większych pobratymców. Psy tej rasy bardzo mocno przywiązują się do swojego właściciela. Inteligencja, pewność siebie, wytrwałość i czujność, czynią z niego psa do towarzystwa i psa stróżującego. Może przebywać w ciasnych mieszkaniach.

Zdrowie i pielęgnacja

Ta rasa jest odporna na warunki pogodowe i wiele chorób. Zasadniczo nie występują u nich choroby wrodzone. Czasem mogą chorować na choroby skóry, w starszym wieku na jaskrę. Często chorują też na nerki[1]. Sznaucer miniaturowy wymaga regularnego szczotkowania i trymowania.

Kraj patronacki Niemcy
Kraj pochodzenia Niemcy
Wymiary
Wysokość 30 - 35 cm
Waga 4,5 - 7 kg
Klasyfikacja
FCI Grupa II, Sekcja 1,
nr wzorca 183
AKC Terrier
ANKC Grupa 6 (Utility)
CKC Grupa 4 - Terriers
KC(UK) Utility
NZKC Utility
UKC Terriers

WZORZEC:

WYGLĄD OGÓLNY: mały, mocny, raczej krępy niż szczupły, szorstkowłosy, elegancki, pomniejszony sobowtór sznaucera, jednak bez wad form
karłowatych.

ISTOTNE PROPORCJE: * Budowa kwadratowa, przy czym wysokość w kłębie odpowiada mniej więcej długości tułowia. * Całkowita długość głowy
(od wierzchołka nosa do guza potylicznego) odpowiada połowie długości grzbietu (od kłębu do nasady ogona).

ZACHOWANIE CHARAKTER (ISTOTA): cechy charakteru tego psa są takie same jak te, które widzimy u sznaucera. Wpływ na nie ma zarówno temperament, jak i zachowanie małego psa. Dzięki swojej mądrości, odwadze, wytrwałości i czujności jest sznaucer miniaturowy nie tylko sympatycznym psem domowym, ale także psem stróżującym i towarzyszem, którego można bez problemów trzymać nawet w mieszkaniu.

GŁOWA: MÓZGOWIOCZASZKA Czaszka mocna i wydłużona, guz potyliczny niewidoczny. Głowa powinna być proporcjonalna do masy psa. Czoło płaskie; biegnie bez załamań, równolegle do grzbietu psa. Stop wyraźnie zaznaczony.

PYSK : KUFA-czubek nosa jest dobrze wykształtowany i zawsze czarny.

PYSK-zakończony w formie ściętego klina. Grzbiet nosa prosty.

WARGI-czarne, mocno i gładko przylegające do żuchwy. Kąciki warg zamknięte.

SZCZĘKA/UZĘBIENIE-silna szczęka górna i żuchwa. Uzębienie pełne, zgryz nożycowy (42 zęby zgodnie z definicją) zęby silne i czysto białe. Mięśnie żuchwy są dobrze rozwinięte, lecz zbyt mięsiste mięśnie policzkowe nie mogą naruszać prostokątnego kształtu głowy (z brodą).

OCZY-średniej wielkości, owalne, skierowane ku przodowi, ciemne z żywym wyrazem. Powieki dobrze przylegające.

USZY-obwisłe, w krztałcie litery V, osadzone wysoko i noszone symetrycznie; wewnętrzna krawędź ucha przylega do policzków i jest skierowana do przodu w kierunku skroni, przy czym równoległe załamanie nie powinno przewyższać głowy.

SZYJA-muskularny kark, jest szlachetnie wysklepiony. Szyja przechodzi harmonijnie w kłąb. Jest silna, sucha, pięknie ukształtowana i proporcjonalna do ogólnej masy psa. Podgardle przylegające, bez fałd.

TUŁÓW:
GÓRNA LINIA TUŁOWIA: wychodząc z kłębu, lekko opada do tyłu.

KŁĄB: jest najwyższym punktem grzbietu.

GRZBIET: mocny, krótki, dobrze związany.

LĘDZWIE: krótkie, mocne i głębokie. Odległość od ostatniego żebra do biodra powinna być krótka, aby sylwetka psa była zwarta.

ZAD: lekko zaokrąglony, przechodzi niezauważalnie w nasadę ogona.

PIERZ: masywnie szeroka o przekroju owalnym, dochodząca do łokci. Przedpiersie jest wyraźnie wykształcone.

DOLNA CZĘZĆ KLATKI PIERSIOWEJ I BRZUCH: boki nie są nadmiernie podciągnięte i wraz z dolną częścią klatki piersiowej tworzą pięknie
zakrzywioną linię.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:

OGÓLNIE: kończyny przednie, widziane od frontu są silne, proste i nie ustawione zbyt wąsko. Widziane z boku kończyny przednie ustawione prosto.

ŁOPATKA: przylega mocno do klatki piersiowej, z obu stron jest dobrze umięśniona i przewyższa wyrostki kolczyste kręgów piersiowych. Łopatka
powinna być ustawiona ukośnie, usadowiona ku tyłowi, a kąt do poziomu winien wynosić ok.50 stopni.

RAMIĘ: dobrze przylega do tułowia, silne i muskularne. Ustawione do łopatki pod kątem ok.95 do 105 stopni.

ŁOKIEĆ : dobrze przylegający, nie skierowany ani na zewnątrz, ani do środka.

PRZEDRAMIĘ: widziane ze wszystkich stron powinno być całkowicie proste, silnie rozwinięte i dobrze umięśnione.

STAW STĘPOWY: silny, stabilny, powinien tylko lekko odznaczać się w całej strukturze przedramienia.

ŚRÓDRĘCZE: widziane od frontu- pionowe; patrząc z boku-jest ustawione lekko ukośnie do podłoża, mocne i lekko sprężynujące.

ŁAPA-krótka i zaokrąglona, palce zwarte i wypukłe ("kocia łapa") o krótkich, ciemnych pazurach i jędrnych opuszkach.

KOŃCZYNY TYLNE:

OGÓLNIE: patrząc od frontu ustawione ukośnie; patrząc z tyłu-ustawione równolegle, niezbyt wąsko.

UDA: masywne, długie, szerokie, silnie umięśnione

KOLANA: nie są przekręcone ani na zewnątrz, ani do środka.

PODUDZIE: długie i mocne, żylaste, przechodzi w silny staw skokowy.

STAW SKOKOWY: o wyraźnym kącie, mocny, stabilny, nie skierowany ani na zewnątrz, ani do środka.

ŚRÓDSTOPIE: krótkie i ustawione pionowo do podłoża.

ŁAPA: palce krótkie,wypukłe, zwarte; pazury czarne i krótkie.

CHÓD:
elastyczny, elegancki, zwrotny, swobodny i zamaszysty. Kończyny przednie przesuwają się możliwie daleko do przodu, kończyny tylne-siągające
daleko i sprężyste-dają w czasie ruchu wymagane wsparcie. Kończyna przednia z jednej i kończyna tylna z drugiej strony prowadzone są jednocześnie
do przodu. Grzbiet, ścięgna i stawy są mocne.

SKÓRA:
ciasno przylega na całym ciele.

SIERŚĆ:
włos powinien być twardy i gęsty.Składa się z gęstego podszerstka oraz nie za krótkiego, twardego, dobrze przylegającego do ciała włosa okrywowego.
Włos okrywowy jest szorstki, wystarczająco długi, aby można było sprawdzić jego budowę. Włos nie powinien być ani nastroszony, ani kręcony. Włos
ma tendencję do utraty swojej twardości na kończynach. Na czole i na uszach włos jest krótki. Cechą charakterestyczną jest nie za miękka broda na kufie
oraz krzaczaste brwi, które lekko ocieniają oczy.

UMASZCZENIE:
* czarne z czarnym podszerstkiem
* "pieprz i sól"
* czarno-srebrzyste
* czysto białe z białym podszerstkiem
Umaszczenie "pieprz i sól": idealna jest barwa średnio intensywna, równomiernie rozłożona, z szarym podszerstkiem. Dopuszczalne są zabarwienia
koloru od ciemnej stalowej szarości do srebrnoszarego. Przy wszystkich rodzajach odcienia musi występować podkreślająca maska, która powinna się
zawsze harmonijnie dopasować do danego koloru przewodniego umaszczenia. Niewskazane są wyraźne jaśniejsze znaczenia na głowie, na łapach lub
klatce.Umaszczenie czarno-srebrzyste: cel hodowlany to czarny włos okrywowy oraz czarny podszerstek, białe znaczenia nad oczami, na policzkach, na
brodzie, na gardle, na przedpiersiu dwa podzielone trójkąty, na śródręczu, na łapach od strony wewnętrznej kończyn tylnych oraz wokół odbytu. Czoło,
kark oraz zewnętrzna strona uszu powinny być, tak jak włos okrywowy, czarne.

WIELKOZĆ I CIĘŻAR:
Wysokość w kłębie: psy i suki między 30 a 35 cm. Ciężar: psy i suki- ok.4,5 do 7 kg.

WADY: Każde odchylenie od wyżej wymienionych punktów należy traktować jako wadę, której waga powinna znajdować się w dokładnym stosunku do
stopnia odchylenia.
W szczególności: ciężka lub okrągła czaszka; fałdy czołowe; krótka, szpiczasta lub wąska kufa; zgryz cęgowy; mocno wystające policzki lub kości
policzkowe; jasne, za duże lub okrągłe oczy; uszy osadzone nisko lub też uszy bardzo długie, noszone niesymetrycznie; luźna skóra podgardla; wiszące
podgardle, sucha szyja; grzbiet zbyt długi, łękowaty lub miękki; grzbiet karpiowaty; opadający (ścięty) zad; nasada ogona nachylona w stronę głowy
(zajęczy ogon); długie łapy; inochód; włos zbyt krótki, za długi, miękki, falisty, kudłaty lub jedwabisty; brązowy podszerstek; przy umaszczeniu "pieprz
i sól" ciemna pręga lub czarny czaprak; nadmierna wysokość lub niedomiar do 1 cm

POWAŻNE WADY:
-budowa ociężała lub zbyt lekka, kończyny za niskie lub za wysokie
-odwrócone cechy płciowe (dymorfizm płciowy)
-łokcie odstające na zewnątrz
-stroma lub beczkowata kończyna tylna
-zbyt długie podudzie
-stawy skokowe zwrócone do środka
-za krótkie śródstopie kończyny tylnej
-włos biały lub łaciaty przy umaszczeniu czarnym lub "pieprz i sól"
-łaciaty włos przy umaszczeniu czarno-srebrzystym i białym
-nadmierna wysokość lub niedomiar większy niż 1 cm a mniejszy niż 2 cm

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
-deformacje wszelkiego rodzaju
-wadliwy typ
-wady zgryzu takie jak przodozgryz, zgryz naprzemienny
-poważne wady poszczególnych partii, takie jak wady budowy, umaszczenia włosa
-nadmierna wysokość lub niedomiar powyżej 2 cm
-zachowanie nieśmiałe, agresywne, złośliwe, nadmiernie nieufne, nerwowe.
Psy muszą mieć dwa normalne wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w mosznie.
Ogon: nie cięty:

Źródło:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Osobiście wole olbrzymki, ale sznupki miniaturowe także są super, są bardzo energiczne i super sie sprawują w sportach, o ile poświęci im się dostatecznie dużo uwagi. Smile